Bewaak je tuin!

Mijn broers waren hard voor mij. Ik moest van hen de wijngaard bewaken. Maar voor mijzelf, mijn eigen wijngaard, heb ik niet gezorgd. – Hooglied 1:6 BB

‘Ik heb een tuintje in mijn hart alleen voor jooouuu!’ Uit volle borst zing ik dit vrolijke liedje mee. Opeens bedenk ik: Hé, heb ik eigenlijk wel een plekje in mijn hart alleen voor de Heer?! Een afgesloten hof waarin ik Hem onbevangen kan ontmoeten om harten te delen?! Een plek van intimiteit waar ik helemaal mag zijn en niet hoef te presteren? Waar vruchten rijpen, volop bloei is en waar heerlijke balsemgeuren stromen?Waar mijn ziel bewaterd wordt met fris helder water uit Zijn Bron van Waarheid. Een plek om dagelijks uit te putten, want dan raak ik niet uitgeput.

Opeens wordt ik me pijnlijk bewust dat ik heimwee heb naar deze plek! Ik verlang ernaar om net als Adam en Eva in de avondkoelte te wandelen en Hem in mijn hof te ontmoeten en tijd met Hem door te brengen. Dan denk ik terug aan het begin.

God geeft Adam een opdracht als Hij hem in de hof van Eden plaatst. Hij zegt: ‘Bewerk en bewaak de hof!’ Deze opdracht is onveranderd gebleven en geldt ook nog steeds voor mij. Bewaak en bewerk ik mijn eigen tuintje wel?! Zo vaak bemoei ik me met het onkruid uit de tuin van die ander maar dat is niet mijn verantwoordelijkheid. Ik heb van Hem een eigen wijngaard toegewezen gekregen: mijn hart, geest, ziel en lichaam. Hier ben ik verantwoordelijk voor en hier mag ik zorg voor dragen. Net als de wijstok mag ik veel vrucht dragen door IN Hem te blijven! Dan zal mijn tuin een plek van vreugde en ruimte zijn.

Hoe doe ik dat? Door te reflecteren, grenzen en prioriteiten te stellen en omheiningen te plaatsen. Ervoor te zorgen dat schadelijke invloeden en roof buiten de poort blijven. Bewerken houdt in dat ik mijn tuin klaarmaak om te kunnen zaaien en oogsten. En al het onkruid dat opschiet, zoals negatieve gedachten en gevoelens, vroegtijdig en met wortel en al verwijder. Zo ontstaat er ruimte voor bloei en goede vrucht.

Ik ben verantwoordelijk voor mijn eigen tuin en voor de tijd die ik hierin doorbreng.

Hoe vaak vergeten we dat niet en zijn we druk bezig met de tuin van iemand anders? Hierdoor komen we niet meer toe aan onze eigen tuin en raakt die overwoekerd. Het rooft je vreugde en energie. Opnieuw vraag ik Hem of Hij me wil laten zien waaruit mijn tuin bestaat, zodat ik dit terrein mag terugpakken en afbakenen. Waardoor ik meer tijd overhoud om heerlijk van mijn tuintje te genieten en van mijn kwaliteitstijd met Hem!

Liefs, Esther